De Mannendag

Nog maar net terug uit het zonnige zuiden van Portugal. En direct vol in mijn werk gestort, ga ik op vrijdagmiddag alweer op weg naar het volgende avontuur. De mannendag, georganiseerd door mijn hartsvriend Kaspar. Samen met zijn goede vriend Roel. Het zal een vuurdoop worden voor de mannen. 

In het dorpje Winssen, dichtbij Nijmegen, komen we aan op een soort alternatieve  boerencamping maar dan meer. Re-creatieoord De Hoogewaard. Er is een grote yurt afgehuurd en dat is niet de enige op het terrein. Verder zijn er nog een koffieruimte en een vuurplaats tot onze beschikking.

De camping heeft al bezoekers, vooral caravans. Hoewel het nog vroeg in het jaar is beginnen de eerste blaadjes aan de bomen te komen. En de ravage van de afgelopen winterstormen zijn nog goed zichtbaar.

Volle maan

Het weekend is goed gekozen want een volle maan schijnt aan de hemel. En na een pizza en wat werkzaamheden om de yurt gereed te krijgen schuiven we aan bij de houtkachel.

Ik bevind me op een positie waar ik niet thuis hoor. Maar ook weer wel. Tussen de organisatie en de deelnemers in. Ik hoor er niet thuis omdat ik als deelnemer een kijkje achter de schermen krijg. En toch voel ik mij wel thuis omdat het mij een kans geeft een mooi stukje te schrijven.

We sluiten de avond af met een biertje en een mooi ritueel om de plek in te wijden voor de dag die komen gaat.

De dag

We worden vroeg wakker in een ijskoude yurt. De houtkachel hebben we niet de hele nacht aangehouden en de buitentemperatuur ligt net boven het vriespunt. Kaspar is al vroeg uit zijn bed en als ik mijn draai niet meer kan vinden sta ook ik op. Het moment dat de andere mannen aan zullen komen komt al dichterbij. En ik wordt al snel gebombardeerd tot chef koffie.

Een stralende dag

Gelukkig is het goed weer. Half maart moet je dat natuurlijk nog maar zien en de kennismaking kan op een ontspannen manier, buiten in de ochtendzon plaatsvinden. Tien mannen tussen de 30 en de 55 jaar oud schuiven aan. Een mengelmoes van vrienden en kennissen van Roel en/of Kaspar. En zowaar een paar onbekenden.

Start van de dag

Na een inleidend praatje kan de dag van start gaan. De sfeer is goed, intenties gezet, men heeft er zin in denk ik nog. Al was er snel onderscheid te vinden. Bij het heartdancing om los te komen viel het op dat niet iedereen de heupen durfde los te gooien. 

En naarmate de ochtend vorderde bleken deze twee heren zich voor de verkeerde dag te hebben ingeschreven. Iets dat verder weinig van invloed was op de rest bleek voor het duo een reden te zijn om kort na de lunch de mannencirkel in te wisselen. Een biertje op het terras lag meer in hun straatje.

Het proces

Met terugwerkende kracht kan ik zien wat voor een invloed dit had op het proces. De groep werd hechter na het afscheid van de mannen. Maar tijdens de stiltewandeling bleek een ieder het tafereel een plekje te moeten geven. Met ieder zijn eigen perceptie op het gebeuren.

Zo vroegen mensen zich af of het misschien aan hen lag. Er werd geuit dat er nu meer veiligheid heerste. En ik probeerde in de schoenen van beide heren te gaan staan. Wat bezielt ze om hieraan te beginnen en wat hadden ze precies van de dag verwacht?

Ademsessie

Ademhalen is voor een mens van levensbelang. We kunnen niet lang zonder. Dat weet iedereen. Maar er hangt nog zo ontzettend veel meer mee samen. En dat weten de meeste mensen dan weer niet. Net als bijvoorbeeld slapen, is het één van die onderwerpen die de laatste jaren meer onder de aandacht zijn gekomen. En gelukkig maar.

Wim Hof

Zo kent ondertussen een goed deel van de mensen Wim Hof wel. Met zijn Wim Hof ademhalingsmethode gaat hij de halve wereld over. En komt de rest van de wereld naar hem toe. Wim creëert de ultieme mindset, via ademhaling, om controle te krijgen over zijn geest. Hiermee laat hij zien dat hij “onmenselijke” prestaties kan neerzetten en zelfs ziekteprocessen (positief) beïnvloeden.

Verbonden ademhaling

Maar er zijn meer methoden. En vandaag gaan we met Kaspar als mentor aan de slag met de “verbonden ademhaling”. Dit is dan weer een manier om bij diepere lagen van jezelf te kunnen komen. Het contact lijkt gelegd te worden met delen in jezelf die heling of aandacht nodig hebben. Je raakt zo verbonden met je innerlijk dat er hevige emoties los kunnen komen. 

Spanning die zich al jaren eerder in je lichaam vast gezet heeft. Vaak met trauma als oorzaak. Waar Kaspar in uitblinkt is jouw als deelnemer je proces te gunnen. “Kijk wat er naar boven komt. Ervaar, huil, of schreeuw het uit”. Het is allemaal goed en mag er wezen. Met liefde staat hij je even bij waar dit nodig is. Maar zoals gezegd, het is jouw proces.

Ook bij mij komt er emotie los. Zij het euforie. Te midden van huilende mede mannen voel ik blijdschap. Wat een energie giert er door mijn lichaam. “Ik ga het gewoon doen! Ik ga ervoor en laat me niet meer tegen houden”. En zo raak ik in een stemming die mij gesterkt heeft in mijn proces. Het proces van reispioniers en de lef die ik nodig heb om oude patronen te doorbreken.

Het ijsbad

Het was een mooie diepgaande sessie waar elke man wel wat van mee heeft kunnen nemen. De band in de groep wordt steeds dieper en het delen van verhalen komt steeds natuurlijker. Er is vertrouwen ontstaan en laat nu net dat vertrouwen iets zijn dat we bij het ijsbad prima kunnen gebruiken.

Vertrouwen in eigen kunnen. Vertrouwen in je lijf. En natuurlijk werkt de mannelijke energie bij een uitdaging als deze ook mee. De daadkracht voel je in de groep hangen. Al zijn er ook wat twijfels. En dat is niet erg, want een prestatie komt vaak tot stand door het aangaan van de weerstand.

Weerstand en de kat uit de boom kijken

Die weerstand voel ik niet. De euforie van de ademhalingssessie is blijven hangen bij mij. Ik steek dan ook snel mijn hand op als er een eerste slachtoffer voor het ijsbad gezocht wordt. Waar ik in mijn jeugd juist gewend was om de kat uit de boom te kijken, vooral in een grotere groep. 

Ik laat mij de laatste jaren steeds nadrukkelijker zien aan de mensen. Dat doet mij goed. Het herinnert mij eraan dat groei voor je klaar ligt wanneer je bereid bent om ergens voor te gaan. Ook deze oefening wordt begeleid door Kaspar. Daar sta ik dan, naast mijn vriend. In een nog frisse maart wind maar mét een waterig zonnetje op mijn bol.

Diepe concentratie

Ondanks het groen gekleurde veld op de achtergrond. De vuurplaats voor mijn neus en de andere mannen schuin naast het bad, zie en hoor ik nog maar weinig. In diepe concentratie stap ik het ijskoude bad in en laat me naar onder glijden. Mijn normaal zo stabiele ademhaling verandert in een sputterende auto waar de brandstof van opraakt.

Totale shock

Mijn lichaam raakt in totale stress en shocktoestand. Wat een ijzige beleving en dit moet ik twee tot vijf minuten volhouden? De eerste 20 seconden voelen al als een eeuwigheid. Kaspar helpt mij om de aandacht op mijn ademhaling te vestigen en de rust te hervinden. Het werkt. Ik voel mij nu iets rustiger. 

Maar vanaf het moment dat ik opmerk hoe krankzinnig koud mijn polsen en enkels wel niet aanvoelen, dreig ik toch weer de controle te verliezen. Net op tijd weet ik mijn aandacht te verleggen naar mijn borst en later mijn gezicht. En daar schiet het mij te binnen. Zolang ik mijn geest rustig houdt en aanstuur op de zon die op mijn gezicht schijnt, is het te doen.

Overgave

Ik ga de twee minuten redden, ik voel het! Na de gewonnen controle komt nu ook de overgave. En dan kom ik in een nog veel dieper stuk terecht. De kou valt volledig weg en ook de tijd lijkt stil te staan. Mijn oren gaan open voor de vogeltjes en de stemmen om het bad heen. Ik geniet van de ervaring. 

En om er nog een schepje bovenop te doen beeld ik mij in op het zonnige strand van de Fiji-eilanden te zijn. Een plek die in mijn hart gesloten zit en waar het warm is, echt warm. Het werkt. Ik voel mijn hele lichaam nu opwarmen en visualiseer het zeewater die kalm over het strand naar mij toe komt rollen.

Het is zo ver

De vijf minuten zijn voorbij maar ik voel geen enkele haast om op te staan. Het is dat er nog zes man na mij moeten denk ik nog.. Dus kom ik rustig in volle ontspanning en onder luid applaus het bad uit. 

Aangekomen bij de douche blijkt het water koud te zijn. En toch voelt het als warm aan op mijn huid. Een hele gave ervaring die mij extra vertrouwen in mijn mentale mogelijkheden gegeven heeft.

Mannenvuur

Om de dag af te sluiten wordt er een groot vuur gemaakt. De activiteit bij uitstek waarbij mannen weer jongens worden. Vuur heeft iets magisch, het maakt een oergevoel los. Het biertje en de gesprekken volgen snel. We hebben nu alle tijd om ook een andere kant van elkaar te leren kennen.. En zo worden er moppen getapt en wordt de dag doorgesproken.

Een geslaagde dag waarbij nog voor hij ten einde is wordt geroepen om de datum voor een nieuw moment van samenkomst. Dan weet je dat het goed zit. Zo heeft een moment van inspiratie bij Kaspar en Roel geleid tot een mooie dag waar de mannen nog lang op kunnen terugkijken. 

Vol met goede moed en nieuwe inzichten kunnen we weer op huis aan. En wederom ben ik een stapje wijzer geworden in mijn pionierstocht. Op naar een volgend avontuur!

Pionierspunten

De mannendag valt goed te beoordelen op pionierspunten ofwel pio’s. Wil je nog even nalezen wat dit ook alweer waren klik dan hier.

Betaalbaarheid: 4 pio’s 

• Deze dag was met € 110,- goed te betalen en vooral als je kijkt wat je ervoor terug krijgt dan mag je je in je handen wrijven. Dit kwam doordat het een eerste editie was en er geen winstoogmerk aanwezig was. Een gelijksoortige mannendag bij een volwassen organisatie kost al snel een paar honderd euro.

Diepgang: 3 pio’s

• De dag was bedoeld om te ontdekken wat er op dat moment naar boven wil komen in jouw bewustzijn. Even een kijkje nemen ter zelfonderzoek. Niet persé om trauma of andere blokkades direct op te lossen. Zie het als een mogelijkheid tot zelfdiagnose. Je merkt het proces op, nu kun je ermee aan de slag gaan. Wat overigens niet betekent dat je niet diep kunt gaan.

Drempelwaarde: 2 pio’s

• In principe kan iedereen aansluiten en is er geen tot weinig voorkennis nodig als je aan een mannendag begint. Wel werkt het mee als je open staat voor de groep en de controle bereid bent los te laten. Bij ons waren er twee afvallers. De vraag die je jezelf dus kunt stellen, is dit überhaupt iets voor mij?

Uitdaging: 4 pio’s

• de uitdaging kan hem liggen in verschillende onderdelen. Jezelf in een groep bewegen en (kwetsbaar) uiten met voor jou onbekende mannen. De heftigheid van een ademsessie is voor sommige mensen een uitdaging. En het ijsbad is voor sommige mensen een echte eindbaas.