Ayahuasca ervaring deel 2 – De zweethut

In deel 1 van mijn eerste ayahuasca ervaring heb ik het vooral gehad over mijn voorbereiding op en een stuk je kennis over de ceremonie. Deze kun je hier lezen. In dit stuk wil ik het hebben over de zweethut wat eigenlijk al onderdeel is van de reis zelf. Ook de start van de ayahuasca ceremonie komt aan bod.

Kennismaking

Via de kennismaking krijg je de kans om tot jezelf te komen. Je zit er toch met 11 andere vaak onbekende mede deelnemers. En de gedachte aan de ceremonie zelf kan ook voor innerlijke stress zorgen. Via dans, het uitspreken van je intentie en een stukje uitleg kan het weekend beginnen. De zweethut staat nu op het programma.

De zweethut

De zweethut is een eeuwenoud ritueel die gebruikt werd door de Noord Amerikaanse Indianenstammen. Het was een reinigingsritueel die na de jacht werd uitgevoerd. Dit om de nederigheid naar moeder aarde en het omgekomen dier te uiten. De Indianen waren erg bewust van de kringlopen van het leven en hadden hier een groot respect voor.

Een soort iglo van gebogen wilgentwijgen met er overheen oorspronkelijk bizonhuiden maakt het pikkedonker binnen. Bij ons ritueel zijn het wollen dekens die de hut compleet bedekken. Al uren hiervoor worden er stenen door een speciaal daarvoor aangewezen vuurman in het vuur gelegd. 

Roodgloeiend komen ze er na uren uit tevoorschijn en worden midden in de hut neergelegd. Een stukje ongemak ontstaat door het publiekelijk uit de kleren gaan om vervolgens op de knieën de tent in te kruipen. Maar dit gevoel is snel weer weg en binnen in de hut zijn de gloeiende stenen het enige dat je nog ziet.

Rondje door de groep

Er wordt een inleidend verhaaltje verteld om de ervaring kracht bij te zetten. Daarna mag je een stukje van jezelf delen. En de intentie plaatsen van wat je uit de ervaring wil halen. Iedereen is binnen, de intenties zijn geplaatst. Nu wordt de ruimte via water op de gloeiende stenen verhit. Salie wordt gebruikt om de waterdamp de hut door te wapperen. Al snel ruikt en voelt het aan alsof je in een regenwoud terecht gekomen bent. Eentje waar je geen hand voor ogen ziet. Het wordt tijd om in jezelf te keren.

De weg naar binnen

Het is de bedoeling om een uur of vier aan dit ritueel te doen. En dat bij bijzonder hoge temperaturen met een minimum aan frisse lucht. Twee keer ga je als groep naar buiten om een luchtje te scheppen. Al snel snak je naar dit aangekondigde moment. Het zweet gutst over je lichaam en door de hoge luchtvochtigheid verandert het gras onder je naakte huid snel in een drassig geheel.

Het is stil in de tent. Donker en stil. Langzaam aan houdt ook je hoofd het voor gezien. De vele gedachten die normaal bij je zijn kunnen de intensiteit van het moment nog nauwelijks aan. Tegen de grond aangedrukt snak ik naar een zwak stroompje lucht die onbedoeld zijn weg onder het doek van de hut heen stroomt. Mag dat wel? Of speel ik nu vals? Denk ik nog even. Maar opnieuw maant de hitte mijn mind tot rust.

Koude douche

Dan ineens, uit het niets verteld onze begeleider dat het tijd is om even naar buiten te gaan. Hier wacht een hapje rood fruit en water op ons. Want vergeet niet, onze lichamen hebben al in geen tijden voedsel binnen gekregen op dit moment. Het naakt zijn maakt nu helemaal niet meer uit. Daar ben je niet mee bezig.

Broederlijk helpen we elkaar met tuinslangen aan een welverdiende koude douche. Maar deze pauze duurt maar even. Nieuwe, nog hetere stenen doen de hut tot ongekende temperaturen stijgen. De tweede pauze is voorbij en nu is het een kwestie van kijken hoe lang je dit kunt volhouden.

De laatste ronde

De laatste ronde is er pas echt een van pure uithoudingsvermogen. Natter en natter wordt de aarde onder ons. En toch druk je je er gewillig tegenaan. Zoekend naar afkoeling. Wanneer het besef binnenkomt dat deze beproeving slechts als voorproefje dient voor de ayahuasca reis, vraag je je wellicht af waar je aan begonnen bent.

Toch is het erg waardevol als ultieme voorbereiding. Je hersenpan was nog nooit zo stil. En de acceptatie die hier als vanzelf over je heen komt zul je nog kunnen gebruiken in je trip. Er vormen zich vage beelden in mijn brein. Lijkend op een visioen. Het plaatje wordt duidelijker en ik vind mijzelf op een eiland. Ik ben op reis naar een veilige plaats in mijzelf.

Een veilige haven

Eentje waar ik volledig mezelf kan zijn en waar eigenlijk alles naar mijn zin is. Een plek waar ik, zo blijkt later, altijd weer terug kan komen wanneer ik behoefte heb aan rust, aan balans. Een perfect plekje die ik ook al had leren kennen tijdens meditaties. Het is mijn veilige haven. Mijn kern, uitgedrukt in aardse concepten. Hier voel ik mij veilig en vrij.

Er komt een rust over me heen en de ceremonie loopt op zijn einde. Onder de tuinslang afkoelen is wat er voor die dag nog rest. Onderling bespreken we nog onze ervaringen en dan is het tijd om te slapen. De ayahuasca trip zal overdag plaatsvinden. Kaspar en ik zijn er klaar voor. Laat het volgende avontuur maar beginnen.

D-day

Ik wordt wakker met toch wat spanning in mijn lijf. Te vergelijken met gezonde wedstrijdspanning. Vandaag gaat het gebeuren, bedenk ik mezelf. Ik heb er zin in. Als ik Kaspar in de ogen kijk dan zie ik, ook hij eigenlijk niet meer wachten. De voorbereiding is wel geweest, laten we nu gewoon keihard gaan trippen!

Slok op een borrel

Daar staat het dan. Het diepgroen kleurige drankje waarvan de smaak braakneigingen op zichzelf veroorzaken. Een diepe aardse smaak lijkt je te willen vertellen dat je absoluut niet verder moet drinken, of anders.. Op zijn minst zul je na moeten denken waar je mee bezig bent. Volgens ervaren gebruikers zou het nooit wennen. Maar ach, als je zo ver gekomen bent is het een kwestie van doen. Gelukkig is het niet meer dan een borrelglaasje.

Tot mijn irritatie is er ook nu een hoop aan inleiding. De chakra activatie is mooi maar doe dat effe in je eigen tijd. Dit vertelt mijn ongeduldige innerlijk mij. Dit is geen onbekend terrein. Ik wacht niet graag en hou van directe behoeftebevrediging. Toch is het ook hier wederom de acceptatie die de sleutel is.

De eerste effecten

De eerste effecten worden na zo’n 45 minuten duidelijk. En zo verdwijnt de inleiding voor mij op de achtergrond. Visuele effecten overal om mij heen. Deze fase van de trip zou dan ook vergeleken kunnen worden met het gebruik van xtc. Dit laatste heb ik me laten vertellen want meer dan een jointje heb ik nooit gehad. Of je moet de stille sloper alcohol meetellen, dan heb ik in ene meer dan genoeg ervaringen. 

Ik geniet met volle teugen van de “andere” wereld waar ik in terecht gekomen ben. Lianen, kleurrijke figuren en velerlei verschillende soorten dieren. Niet dat ik alle dieren herken van onze wereld, en vooral niet in de hoedanigheid dat ze tot me komen. Eén ding hebben ze gemeen. Alles wat ik zie is “echt”. Het bestaat en heeft bestaansrecht. Het is alsof er een luikje in mijn bewustzijn open is gegaan.

Een open bewustzijn

Emoties versterken, kleuren zijn kleurrijker. De wereld die ik nu ervaar is in alles net zo tastbaar als de wereld die ik kende. De belevenissen komen zelfs scherper en directer binnen dan dat ik me in mijn leven herinneren kan. Alsof ons normale leven een droom is en ik zojuist ontwaakt ben.

Ik stel mezelf vragen als “wat doe ik eigenlijk normaal in mijn leven?” en “waarom zie ik nu pas de verbanden die het leven juist zo overzichtelijk maken”. Mijn brein werkt nog op volle toeren hoewel ik dit zelf nog niet door heb. Vol interesse kijk ik om mij heen de ruimte in. Op dit moment zit iedereen al diep in zijn eigen wereld. Ik zie dat Kaspar het duidelijk met mijn eerdere analyse eens is.

Al bonkend met zijn hoofd tegen de radiator hoor ik hem “ja.. ja, jeuzus, ja”. Er komt een hoop bij hem binnen en duidelijk ziet ook hij de grotere verbanden. In deze wereld is het allemaal zo moeilijk nog niet. Nu het bonken van zijn hoofd harder wordt. Overkomt mij een gevoel van verantwoordelijkheid. Ik kan Kas natuurlijk niet zo door laten gaan. Maarja, wat ga ik doen. Ik kan me niet eens voorstellen hoe het is om op te staan op dit moment.

Hulp is nabij

De hulp of liever gezegd begeleiding blijkt druk bezig te zijn met het helpen van anderen die vol overgave alles wat ze in zich hebben naar buiten aan het werken zijn. Toch weet ik oogcontact aan te leggen. Ik voel dat dit genoeg is om mijn reddingsactie af te breken en me te concentreren op mijn eigen misselijkheid. 

Kaspar wordt recht gelegd en mij wordt gevraagd of ik me vooral met mijzelf bezig wil houden. Dat wist ik allang, ik had het gelezen in het oogcontact, net als een tiental andere zaken. Ik voel dat ik hier het makkelijkst gehoor aan kan geven door me direct over mijn emmer te buigen. 

Zonder verder na te denken gooi ik mijn ziel en zaligheid eruit. Het moet gebeuren, er zit het een en ander vast in mij. De komende minuten gooi ik alle narigheid van de laatste maanden uit mijn systeem. Het is tijd om het leven weer eens wat meer te gaan waarderen. Het is tijd om kansen te pakken in plaats van mijzelf te verliezen de wereldse wanorde.

Het echte begin is het einde van deel 2

Dit gevoel, deze flits van bewustzijn blijken later het thema te zijn van mijn trip. Mijn reis in een andere realiteit. Het contact dat ik met Kaspar leg in deze ervaring zorgt voor een nieuwe diepte van onze vriendschap. Tussendoor en achteraf hebben wij nog vaak onze ervaring kunnen vergelijken. 

Wanneer je aan een ayahuasca ervaring denkt dan is het wat mij betreft een goed idee om iemand mee te nemen die dicht bij je staat. Maar er zijn ook nadelen. Zoals ik al even benoem is het vrij normaal dat je met je aandacht naar je “geliefde” toegetrokken wordt. Het kan je afleiden van de reis die je zelf te maken hebt. 

Vooral wanneer je je bijvoorbeeld overmatig verantwoordelijk voor een ander voelt. Voel dus even goed aan in hoeverre dit voor het gezelschap geldt die jij voor ogen hebt om mee te nemen. Een ayahuasca ervaring ga je hoofdzakelijk voor jezelf aan en doe je niet zo snel voor een ander. Bij Kaspar en mij was dit verder gelukkig geen probleem.

Ik hoop dat jullie genoten en iets mee hebben kunnen nemen van deel 1 en deel 2. Het slot heeft nog een hoop inzichten in petto voor degene die na het lezen van de eerste delen nog steeds enthousiast zijn.

Pioniers punten

De ayahuasca ceremonie is het waard om pioniers punten aan uit te delen. Wil je weten wat pios ook alweer zijn. Lees het hier.

• Ontspanning 2 Pios Het kan als extreem stressvol ervaren worden. Toch is diepe ontspanning ook een onderdeel.
• Uitdagend 5 Pios Het wordt als extreem uitdagend gezien waarbij zelfs een ervaren persoon nog uitdaging vindt.
• Kosten 3 Pios Bij een weekend zoals deze ben je al gauw honderden euro’s kwijt. Maar het is het waard.
• bewustzijn verruimend 5 Pios Voor bewustzijns verruimende ervaringen staat Ayahuasca aan de top van vele lijstjes.
• Drempelwaarde 4 Pios De drempelwaarde is vrij hoog. Je moet het echt zelf willen. Er zijn ook medische contra indicaties.