Hulp is onderweg
In het tweede deel van de serie gaan we in op de hulpvraag. Wanneer je dan die epische reis gaat beginnen, moet je het dan helemaal alleen doen? Of kan je hulp verwachten, soms uit onverwachte hoek? Aan de hand van de legendarische legenden die zich aan ons menselijk domein hebben openbaart, kunnen we meer te weten komen over het antwoord op deze vragen.
Zijn kaken stonden strak van de spanning, maar Hebe kon voorbij de woede van het moment zien en ontdekte in hem een hoog opgelaaid vuur dat geen kant op kon. Ze herkende dat ingesloten vuur, omdat het ook in haar brandde. Ze herkende zijn strakke houding, veroorzaakt door de druk van een systeem waarvan hij afhankelijk was, maar dat hem niet diende. Hij gebruikte zijn lichaam om zijn innerlijk vuur in te perken, om te voorkomen dat het een uitweg vond, want als dat eenmaal zou gebeuren, dan zou de wereld op zijn kop staan. Dan zou hij alles wat hij had opgebouwd kwijt zijn. En hij niet alleen.
Hebe was getuige van zijn innerlijke strijd en vond in hem een lotgenoot. De frons in zijn voorhoofd gaf zijn blauwe ogen wellicht een woedende uitstraling, maar ze zag passie in diezelfde ogen en ze besefte dat de woede de illusie was. Ze zag zijn mogelijkheden en voelde een steek in haar hart toen ze dacht aan de dikke vestingmuren waarbinnen zijn vuur gedwongen werd te smeulen.
Hij liep op haar af en stak haar zijn hand toe. Het was zo lang geleden, maar toch herkende hij die gelukzalige, elektrische golf die zijn zenuwbanen overspoelde toen ze zijn hand aanpakte. Hij zag dat ze heel even haar ogen sloot en op dat moment wist hij dat zij het ook had gevoeld.
Hoe is dit mogelijk? dacht hij. Wie ben je?
Ze waren heel even alleen in dit nieuwe universum dat zojuist was ontstaan, waar geen illusies, onmogelijkheden en smeulende verlangens bestonden. Ze openden voor elkaar de poort naar de eindeloze mogelijkheden.
Citaat uit: ‘De illusie-industrie.’
Help!
Welkom terug op de reis van de held. We lieten hem achter op de drempel tussen zijn vertrouwde wereld en het grote onbekende, waar hij een smeulend verlangen naar voelt. Voordat hij die stap zet heeft zijn angst hem al talloze keren in een achterwaartse beweging van de drempel af geduwd. Pas als het verlangen sterker wordt dan de weerstand durft hij de stap te zetten.
Gelukkig heeft hij naast een gereedschapskist, ook een heel arsenaal aan hulpbronnen waarvan hij het bestaan niet eens kon vermoeden. Die hulpbronnen duiken op de meeste onverwachte momenten op, in de meest onverwachte vormen…
At your service!
Om een beeld te krijgen van die mysterieuze helpers kunnen we ons wenden tot de klassieke heldenverhalen, zoals de Arthur legende of Lord of the Rings. Arthur trof Merlijn de magiër aan zijn zijde, en Lancelot. En wat dacht je van zijn magische zwaard Excalibur? Frodo vertrok naar Mordor met twee dappere hobbits in zijn kielzog en trof onderweg nog hele legers met dwergen, elfen en andersoortige helden die handig met zwaarden zijn.
Voor ons stervelingen is die hulp vaak iets minder herkenbaar. Ik heb het in ieder geval nog nooit meegemaakt dat er een woest aantrekkelijke ridder met een zwaard voor mijn deur staat: ‘Hi, I’m Boromir. At your service, miss.’ Hoogst onwaarschijnlijk.
Een referentiekader
De films en series die we kijken en de fictie die we lezen hebben een referentiekader geschapen. Een paradigma waarbinnen onze hulpbronnen vallen. Het is lastig om onszelf te identificeren met de helden in de verhalen die we tot ons nemen, want die helden zetten ten eerste vaak veel meer op het spel dan wij (hun leven bijvoorbeeld).
Bovendien gaat hun strijd dikwijls over zaken van wereldbelang: een mad genius die het zonlicht wil blokkeren, een asteroïde die de aarde dreigt te vernietigen, dat soort dingen. Logisch natuurlijk dat die helden hele legers van zwaardlustige ridders in hun kielzog hebben. Onze nietige individuele queesten interesseren die legers helemaal niet. Toch?
Kijk beter…
Tenzij wij weer leren die mythen en legenden te zien voor wat ze werkelijk zijn. Onze moderne maatschappij heeft ze gedegradeerd tot kortstondig vermaak. Een kostbare Hollywoodproductie of de rijke fantasie van een auteur. Maar zien we alle elementen van een heldenverhaal als symbolen, dan hebben we een vertaalsleutel gevonden.
Lord of the Rings gaat niet over het verslaan van het kwaad op aarde. Het gaat over het verslaan van de angst voor je eigen Mordor. Die zwarte tovenaar in je eigen geest, die je ervan weerhoudt je leven te leiden zoals jij dat werkelijk zou willen. En met dat besef kunnen we ook anders naar de hulpbronnen kijken. Misschien zegt de dwerg Gimli ons wel dat we ons blikveld moeten verruimen als we zoeken naar hulp.
Hulp hoeft niet altijd te komen in de vorm die je verwacht. Je verwachtingen worden geschapen binnen je referentiekader. Wat zou er gebeuren als je je referentiekader oprekt en rekening houdt met álle vormen van hulp. De dwergen, de elfen, wezens waarvan je het bestaan niet eens kon vermoeden. Mysterieuze krachten die je met je geest onmogelijk kunt bevatten, omdat ze de wetten van de logica tarten. Zou misschien het hele universum samenspannen om jou ten hulp te schieten als je dat mogelijk acht?
Heldendom en slachtofferschap
Onze persoonlijke queesten veranderen de wereld wel degelijk. Elke keer als we onze angsten aankijken en overwinnen, zetten we een nieuwe verhaallijn uit in onze gedeelde werkelijkheid. We maken rimpels in het oppervlak van het collectief. Jouw keuzes beïnvloeden anderen. Jij kunt de held van iemand anders zijn. Eentje die toegankelijker is dan koning Arthur.
Daarmee zijn wij anders dan de helden in mythen en legenden. Zij redden de wereld en de wereld kijkt met ingehouden adem toe. Eeuwige roem is hun deel als zij overwinnen, maar de stervelingen kunnen misschien even opgelucht ademhalen, totdat de volgende wereldramp voor de deur staat en zij weer afhankelijk zijn van een held die de wereld redt.
Onze sterfelijke vorm van heldendom is er eentje waarbij we de held zijn in ons eigen verhaal, onze eigen angsten overwinnen, en daarmee zijn we tegelijkertijd een hulpbron voor een ander. Onze verhalen helpen de ander om zelf aan het roer te gaan staan. Dat maakt al onze medemensen potentiële hulpbronnen! Allemaal zijn zij onze spiegels.
Te mooi om waar te zijn?
Jij kiest jouw hulpbronnen zelf. Je kunt er zelf voor kiezen om de slachtofferverhalen te lezen van de mensen die iets vreselijks is overkomen en die de rest van hun leven met trauma moeten leven. Dat zijn de verhalen die de media domineren, want we lezen nu eenmaal graag over de ellende van een ander. Maar je kunt er ook voor kiezen om een beetje dieper te graven, naar de verhalen van de helden die doen wat jij wilt doen.
Want die zijn er ook in overvloed, ze zijn alleen niet zo vermakelijk voor de mensen die toch niet van plan zijn over de drempel naar het onbekende te stappen. En dat is de meerderheid. Sta open voor de soms ongelooflijke verhalen van de pioniers die wèl over de drempel durfden te stappen. Als het te mooi lijkt om waar te zijn, wil dat niet zeggen dat het niet waar is. Jouw referentiekader bepaalt wat mogelijk is en in welke vormen hulp kan komen.
De wijze blik van een kat of paard kan soms al voldoende zijn om je over de drempel te doen stappen. Ik heb dat als paardencoach meerdere keren met eigen ogen mogen aanschouwen. Met wonderbaarlijke resultaten als gevolg. Ik heb “too good to be true” verbannen uit mijn werkelijkheid.
Zoekt en gij zult vinden
Hulp kan komen in de blik van een voorbijganger, in de zachte neus van een paard dat je een liefdevol zetje in de rug geeft, in het geruststellende ruisen van de voorjaarsblaadjes in de boomtoppen, als je maar open staat voor al die indrukken. Als je weet waar je moet zoeken. Zoekt en gij zult vinden, klop en er zal worden opengedaan. Als je maar zoekt en klopt met de juiste intentie.
De verwachting dat je zult vinden wat je zoekt en dat de juiste deuren wijd open zwaaien op precies het juiste moment. Met het besef dat we verzekerd zijn van hulp, overal om ons heen, stappen we op de drempel. Met het besef dat onze persoonlijke queeste inspiratie en hulp is voor een ander (en dus de wereld gaat veranderen) accepteren we die hulp met een open hart. Stappen we van de drempel af.
We laten onze bekende wereld achter ons en zetten koers naar het onbekende. Ons vertrouwen en geloof zal de op de proef worden gesteld. Reken maar dat het spannend wordt. Zie je daar!
Deel 2 van 7
Begin met lezen bij deel 1
~ Melanie Mehrer ~
Auteur ‘De illusie-industrie’
