In Stapje Wijzer beschrijf ik mijn ontwikkeling in het pionieren. Het is de brug tussen de podcasts, reisverhalen en projecten die ik beschrijf. Ik wil graag inspireren tot pionieren. En besef me daarbij heel goed dat het delen van mijn ervaringen van groot belang kunnen zijn voor jou, als lezer. Mijn valkuilen, momenten van euforie en de beren op de weg komen hier allemaal aan bod.
Loslaten in mei
De meimaand staat in het teken van loslaten. oude patronen aanpassen om nieuwe energie toe te kunnen laten. Niet zozeer doorbreken want hoe het was, was goed. Maar de nieuwe energie heeft ruimte nodig. Dat ervaarde ik tijdens de mannendag. Het loslaten in mei komt neer op het loslaten in mij. De veilige omgeving waarin ik weet dat ik succesvol ben, zorgt er ook voor dat nieuwe stappen zetten lastig voor mij is. Tijdens de verbonden ademhaling op de mannendag heb ik in alle duidelijkheid mogen voelen dat het tijd is om stappen te zetten.
Meer tijd wil ik te besteden hebben aan reispioniers met alle mooie en inspirerende mensen die het op mijn pad brengt. Meer flexibiliteit om het project richting te geven en dus verder uit te pluizen welke richting de mijne is. Het is weer een stapje verder het diepe in waar ik wederom een stapje wijzer van hoop te worden. Het mooie van de stapje wijzer blogs is dat het opschrijven van de doorgemaakte ervaringen direct zorgen voor een beschouwende blik. Overzicht in mijn gedachten schept en de ontwikkelingen een plekje geeft.
Twijfels
Ook waren er weer de twijfels die de kop op staken na de gemaakte keuzes. De innerlijke criticus vroeg zich af hoe ik mijn gewijzigde koers ging vormgeven. En hoe haalbaar dit financieel allemaal is. Het plan is om minder dagen per week te werken maar op die dagen wel meer voor elkaar te krijgen. Daar is genoeg ruimte voor maar gaat het mij mentaal ook lukken? En wat ga ik doen met de vrijgekomen tijd? Bezig zijn met reispioniers is lekker vaag en ik sta helemaal niet bekend om mijn strakke discipline. In tegendeel, ik werk graag met de aanwezige energie en doe eigenlijk alleen maar dingen waar ik zin in heb.
Om die twijfels nog eens lekker verder aan te zwengelen brand ik mijn vingers lelijk aan het Terra Luna fiasco waarbij de waarde van de cryptomunt in een vrije val raakte die niet meer te stoppen was. Ik liet me gaan, stapte in zonder rustig en goed na te denken en verloor een hoop geld. Nu kan ik daar prima tegen en het hoort er ook bij maar in combinatie tot mijn plannen om minder te werken, werkt het natuurlijk niet mee.
En dat was nog niet alles.
Dat was nog niet alles. Want onze geliefde camper De Witte Beer blijkt ook zoveel onderhoudt nodig te hebben dat het misschien maar beter is om hem van de hand te doen. En juist daar zijn wij eigenlijk niet niet klaar voor. Uiteraard weten wij dat een camper uit 1989 een hoop onderhoudt verdiend, het blijft wel de vraag hoeveel je eraan uit kunt geven voordat je jezelf in de weg gaat zitten om de rest van je plannen tot uitvoer te brengen. Enfin, we zijn er allemaal nog niet uit en het heeft de nodige afleiding gebracht.
Positieve energie
Toch is er ook in deze periode veel positieve energie geweest. Het boek van Melanie Mehrer, de Illusie Industrie is uitgebracht. En daar hebben wij ook een hele gave podcast over opgenomen. Na Tamar Valkenier en Marion van “Het Licht” alweer de derde pionierspodcast van het tweede seizoen. Tijdens het schrijven van het boek hebben Melanie en ik meermaals gefilosofeerd over de concepten van de illusie industrie. En natuurlijk de mogelijkheid voor de mensheid om zijn eigen kwaliteiten aan te spreken door in je kracht te gaan staan. En te vertrouwen dat als je dicht bij jezelf blijft het universum je brengt bij hetgeen je naar zoekt.
De komende maand
In de komende maand wil ik mij verder gaan verdiepen in de praktische kant van het pionieren. Hoe creëer je eigenlijk je eigen wereldje. Wat komt er allemaal bij kijken en waar liggen de verborgen zorgen. Ik ga in gesprek met Reinier die een aantal jaren geleden met zijn vriendin de stap naar het oosten van ons land maakte. Een erf tot zijn eigen wereldje maakte en gasten ontvangt in het natuurhuisje. Door Reinier besefte ik dat hij een levensstijl voor zichzelf gecreëerd heeft die ik ook bij mij vind passen. Maar in hoeverre is het ook echt iets voor mij? En zo ja, hoe gaan Maya en ik dat dan vormgeven?
Deze vragen en nog veel meer zullen mij de komende maand gaan bezig houden. Net als de camper. Kunnen we ermee doorgaan of beter aan ons laten voorbij gaan. Zijn onze plannen realistisch of zullen we toch het een en ander moeten laten varen. En tevreden zijn met wat we al hebben? Ook deze maand ben ik weer een stapje wijzer geworden en precies dat is de bedoeling!
