Mijn naam is Jonathan Westdorp. Reispioniers is een project die in essentie uit mijn innerlijk naar boven komt. Maar het is een proces die al jaren geleden bij mij begonnen is en die nu werkelijkheid is geworden.
Meerdere vrienden en kennissen hebben door de tijd heen geholpen om dit project tot een succes te maken en daar ben ik erg dankbaar voor. Het voelt ook goed om met wisselend gezelschap de verschillende pioniers en projecten af te reizen.
Dat zegt meteen wat over mijn karakter. Ik hou van afwisseling en van reizen. Van samenwerken en verdieping. Maar ook van onafhankelijkheid en eigengereidheid. Deze mix zorgt ervoor dat ik zo lang ik mij kan herinneren op zoek ben naar verbanden. Ik heb soms moeite met specialistische disciplines want dat lijkt dan vaak ten koste van het overzicht van het geheel te gaan. Dit ondanks dat ik andermans vakmanschap erg kan waarderen en het belang dan ook goed in zie.
De stuwende kracht van het leven. De onderliggende motivatie van de mens en de natuur. Daar liggen mijn interesses. Wat drijft een mens om elke dag zijn grenzen te verleggen, of een complex project tot in de puntjes uit te werken en te realiseren.
Verbinden en ontwikkelen.
Het verbinden met mensen, met als doel om om samen tot diepere inzichten te komen is iets dat mij al mijn hele leven interesseert. Hierdoor zijn hechte vriendschappen ontstaan en dit zorgt voor een rijk sociaal leven. Een sociaal leven waar kwaliteit altijd boven kwantiteit staat.
Op mijn 17e was het schoolse leven genoeg voor mij. Het wrikte te veel. Mijn eigenwijze willetje zorgde ervoor dat ik zelf achter het stuur van mijn levensbus wilde zitten. Doordat ik in die tijd nog niet bij machte was om op een goede manier te communiceren met mijn leerkrachten, sloot ik mij voor hen af. Dit resulteerde erin dat ik mij niet gezien voelde en zodoende mijn eigen pad trok.
Meewerken in het bedrijf van mijn vader Peter was een uitkomst voor mij. Hij had een glazenwasbedrijf en dit paste mij wel. Veelvuldig in gesprek met klanten, vrijheid die ik nog niet eerder in mijn leven ervaren had en de verbinding met mijn vader die ik tot op de dag van vandaag als zeer waardevol ervaar. Het deed mij glimlachend door het leven gaan.
Zelfstandigheid
Een voorwaarde van mijn kant om mee te gaan met mijn vader was de kans om nog eens op een wereldreis te gaan. Iets dat ik als ontzettend spannend en zelfs als een beetje beangstigend ervaarde. Maar, ik wilde het toch persé doen. En wel zo ver mogelijk, naar Australië en Nieuw Zeeland.
Deze reis geschiedde dan ook. Drie maanden lang op pad met mijn beste vriend Kaspar deed mij de vrijheid en zelfstandigheid kennen. Even helemaal voor mezelf leven. Dit is dan ook op 19 jarige leeftijd de start geweest voor nog veel meer reizen.
Al snel kwam er meer zelfstandigheid op mijn pad. Of eigenlijk de noodzaak om dit te ontwikkelen. Tijdens de reis naar Nieuw Zeeland was mijn vader behoorlijk ziek geworden en moest ik voor het eerst zelf aan de slag. Administratie, planningen, klanten aannemen en onderhandelen over prijzen. Het was allemaal nog vrij nieuw voor mij.
Kort daarna werd mij de boodschap gegeven dat mijn vader een stuk minder wilde gaan werken omdat zijn gezondheid het hem niet toeliet om op volle vaart verder te gaan. Ik nam niet geheel vrijwillig al na 2 jaar een groot deel van zijn bedrijf over. Met hangen en wurgen had ik als 20 jarige nu mijn eigen bedrijf. Hangen en wurgen, maar het lukte.
Missie
In de zoektocht naar mijn eigen missie in het leven kwam ik veel mensen tegen. Mensen die hun missie al gevonden hadden en deze deelde met de wereld. Echte pioniers die tegen de stroom in een ander geluid laten horen. Vrij van angst en vol goede moed. Wat anderen ook van hen vinden
Na 10 jaar lang deze pioniers van een afstand te hebben gevolgd is het tijd om zelf aan de slag te gaan. Met reispioniers ga ik op pad naar mensen die eerder al de stap namen om een bijzondere wijze een bijdrage te leveren en zo hun licht op aarde te schijnen.